Uyu gülüşü güzel çocuk...
Bu gece de tıka basa acı yüklüyüz. Var olamayan bir çocuk, hüznünü bırakıp gitti bize, dayanamadı 16 kilo kalmış bedeni daha fazla, o kadar dayanmıştı ki “abileri gitti, galiba bu sefer…” derken boğazımızda düğümlendi bir gitmenin daha sözcükleri… Bi arkadaşa da demiştim “ne yazık ki bizi büyüten, bu hüzünler oluyor” her seferinde, bir arada tutuyor şiddet bizi..çünkü hep aksini istiyoruz,biz aksini istediğimizi söyledikçe, istemediğimiz şeylerle karşılaşıyor ve hüzünleniyoruz,ağlıyoruz… Barışın kapısını çalan kaçıncı can gitti, ben artık bıraktım saymayı, ölümle kendilerini sınayan insanların dediklerini bıraktım, sadece hüznümü yaşıyorum derin… Gitmek üzerine birçok söz söylemiş üstatlar, yazan çizen ablalar abiler, bi çoğu bugün dillerdeydi Hepsi bugün güzel gülüşlü çocuk içindi, hepsi bugün Berkin içindi… "Herkes kendi hürlüğünde ölmeli Ölmek, ölmekse. Asırlarca evvel bu dünya Başka insanlarındı. Kardeşçe uzatıyorum yanaklarımı, işte İnsanca ateşle