Selam!
Selam, Birçok dilde karşılığı olan ve bir kafeye girilirken, yolda geçerken, buluşmada, konuşmada kısaca birçok ilkte kullanılan bir ifade. Uzun zaman sonra “Selam” derseniz bir insana, özellikle her gün dediklerinizin aksine dile pelesenk olmasından değil, içten ve sıcak diyorsanız, önemlidir o iki hecelik uzun kelime. Nasılsın, Yok ya öyle laf olsun diye sorulan değil, hani hocanın derse girdiğinde sorduğu gibi ya da ilkokul sırasında sabah sabah afyonumuz patlamamışken müdürün sorduğu gibi de değil. Gayet karşındakinin şuan ki halinin “nasıl” olduğunu merak ettiğin için sorulan, iyi olmasına yönelik dert edindiği için sorulan, yine dile pelesenk olmuşsa da önemlidir o derin soru kelimesi. Sonrası mı; Offf ne çok derdi tasası var be dünyanın! Diye başlıyorsanız cümleye bitmez ki o muhabbet. Ya da bitmesini istemediğiniz muhabbetlere başlarsınız bu cümleyle, sonu gelmez çünkü bu dertlerin tasaların… Yine yolda yürüyorum, ben hep bir yolda yürüyorum. Takmışım kulak