Bir Ütopya’dan Geçmişiz.
Bu gibi günlerde miş’li geçmiş zaman kullanıyorum, görmediğim ya da duymadığımdan değil, şimdi 5 yıl sonra baktığımda çok uzak gelmesinden bu kipi kullanmam. Zamanın kudreti, o günlerin üzerine bir örtü çekmeye yetememiş. Anılar, her yerde konuşulur, işitilir olmuş. O günlere dair, bazılarımız için hâla tanımlanmaya, anlaşılmaya ihtiyaç duyulan bir belirsizlik hali var. Herkes, kelimeler izin verdikçe bunu tanımlamak için bir kaç kelam ediyor. Ben de bu kervana katılıp, o günleri kendi hikayemle anlamlandırmak istedim. Bugün, hafızam beni eylemlerin başladığı ilk günlere götürdü. O zamanlar herkesin deyimiyle apolitik olan gençlerdendim. Lakin bu, apolitik olmak istediğim için değil, politik olmak istemediğim için böyleydi. “İyi de fark ne” derseniz… Fark, biraz da fark görememek. O tanımlamayı yaptığınız gençler, aslında “bir şey” olan bir nesil değil, bir şey olmaya baş kaldıran, başkalarının tanımlarıyla sınırlandırılamayan bir nesil. Sırf bu yüzden de farklı olan haya