Olamayışın öyküsü...
Bir gidişte saklıydı herşey…
İnsanın susmasıyla başlayan
Susuşla devam eden ve bitişi olmayan hiçbir zaman..
Çözümsüzlük,mana yüklenmiş hali bu durumun
Peki ya nedeni…
Yine derin bir iç çekişin peşi sıra gelen,ağır susuş..
Çayı yudumlarken ısınmasıydı içimizin,
Vapur geçerken üşüşmesiydi martıların,
Ya da yağmurdan sırılsıklam bir köpeğin sığınacak yer aramasıydı,
Usul usul dinmesiydi yağmurun kulaklarımız da bıraktığı müzikalin..
Herşey bitişe ve olmayışa işaretti,
Issız bir cuma günü,sessiz sahillerde.
Yokluktu uzanılan her şey,uzaktı gidilecek her yer,
Durup düşünmek gerekirdi tüm varışların nedenini…
Ve sonra ıslanırdık sokaklardan,koşarken damlalar meydanlara..
İrkilirdik haykırışıyla sonsuz maviliğin..
Tesellisi otobüs durakları olurdu gözyaşlarının
Üşüyen bedenlere bir kıvılcımdı köşe taşlarına kurulan tezgahlar
Üzerime bir ağırlık düştü a. gözyaşıyla yüklü ceketimden olsa gerek..
Değiştiremiyorsun düşmesini göz yaşlarının,kalmasını gideceklerin,dönmesini varmışla