"Orda" yatanlara...
Orada yatıyorlar şimdi orada uzaklarda; dingin, sessiz,
soluksuz, sonsuz…
Siz gideli buralar dingin değil ne yazık ki,
Gökler daha bi karardı sanki, o yeşil kırlar artık daha bi
sarardı güze nazaran,
Yok o eski masmavi göller, yosun bağladı kuyularda taşlar,
akmıyor eskisi gibi gürül gürül çağlayanlar,
Artık yorgun düşmüş tulumbaların, çekeceği su, rüzgârların
yıkacağı ağaç kalmadı artık,
Kavak ağaçlarını değnek sanıp kıran çocuklar, söğüt dalından
flüt yapacak dedeler,
Uzaktalar, gözleri kara ormanlara dalan da yok artık, yıldız
kayınca dilek tutanda…
Anlayacağınız herkes sessiz, herkes sizsiz, kabuğuna
çekilmiş,
Dallarda kirazlar kuruyor, karıncalar çileklerle doyuyor,
bilemedim ne zaman bahar oluyor…
Artık uzak bir çok şey, anılar kadar…
PS: “Orda” yatanlara selam ve özlemle…
He bi de "sabunluyken ağla"mayınız...
Yorumlar
Yorum Gönder